دبستان شهید علی اصغر نوروزی سیرجارون:

نام اوليه اين دبستان غديرخم بوده که بعد از شهادت تنها دلاور شهيد روستاي سيرجارون نام آن به دبستان شهید علی اصغر نوروزی سیرجارون  تغيير يافت . اين دبستان تا مقطع ابتدايي را پوشش داده و دانش آموزان پسر و دختر در يک شيفت صبح بصورت مختلط در مدرسه حضور مي يابند .

طي ساليان درازي که از تاسيس اين مدرسه ميگذرد ساختمان آن دچار فرسودگي هاي زيادي گشته است که در سالهاي اخير و به همت مسئولين و مردم شريف روستا مرمت و بازسازي شده است . اما هنوز هم اين مدرسه داراي وضعيت بهداشتي نامناسبي در قسمت سرويس هاي توالت و آبخوري مي باشد که همچنان بلاتکليف رها گرديده است.

حياط مدرسه از نضافت کافي برخوردار نبوده و حصار دورتادور دبستان بسيار فرسوده مي باشد به حدي که امکان ريزش آن بسيار بالاست و خطرات جاني احتمالي را در خواهد داشت .

باتوجه به اين که يک دبستان بايد فضايي کودک پسند و شاد و باطراوت داشته باشد ؛ دبستان شهيد نوروزي سيرجارون بدون حتي يک نقش بر روي ديوار رها گشته است.

 فضاي حياط دبستان خالي از هرگونه گل و گياه کاري بوده و در حياطي با اين وسعت زياد تنها چند اصله درخت صنوبر کاشته شده است که اين جاي بسي تاسف دارد.

در و پنجره هاي کلاس ها و سالن مدرسه را چنان بي قاعده و ناشيانه دزدگير زده اند که گويي اين ساختمان زنداني براي بچه هاي دبستاني مي باشد.

بنده خوب بخاطر دارم طي ساليان درازي که از تحصيل من در اين دبستان مي گذرد فضاي کلاس هاي آن همچنان بي روح و بدون رنگ و نما باقيمانده است.

به نظر شما آيا مدرسه اي با اين قدمت تاريخي که براي تک تک سيرجاروني ها يادآور خاطرات خوش کودکي است استحقاق چنين وضعيتي را دارد؟

اگر آلبوم خانه ي شما پاره شود ؛ جلدش لک بگيرد طوري که نگاه کردن به آن برايتان ناخوشايند باشد ؛ آيا شما دستي به سر و روي آن نمي کشيد؟    مدرسه غدير خم يا همان دبستان شهيد نوروزي هم آلبوم خاطرات کودکي شماست ، چرا اين آلبوم زيبا را اين چنين رها کرده ايد؟؟ آيا خاطرات شما ارزش يک نگاه تازه را ندارد؟؟؟

با خود بيانديشيد و حرکتي بکنيد تا اين آلبوم در جاي خويش نپوسد!